घर

घर

मुंबई सोडतीये.....
पहिलंच shifting नाहीये तसं हे
पण तरी कुठेतरी काहीतरी आत अस हलतच ना
जुन्याचा comfort zone आणि नव्याच new normal दोन्ही खुणावत असतात....
मी राहुल ला म्हणाले ह्या क्षणा जवळ जरा थांबू दे मला
मनातली होणारी कालवाकालव , अस्थिरता ... रेंगाळू दे जरा
जाणिवा बोथट होऊ नयेत कधी.
एवढ्या साऱ्या आठवणी, कित्ती सुंदर दिवस, नुसता कधी वेडगळ पणा, राग, हट्ट, अधीरता, समाधान सगळं सगळं
आपल्या सोबत ह्या घरा ने पण पाहिलंय ....
ह्याला सोडताना ची घालमेल मला हविये,
माझं किती प्रेम होत ह्या सगळ्यावर हे कळू दे माझं मला
तुला सोडायचंय आता हे म्हणताना डोळ्यातून जेंव्हा पाणी आलं आणि मी म्हणाले thank you
तेंव्हा ही वास्तू म्हणाली तथास्तु.....
आणि अत्यंत सावकाशपणे मी निरोप घेतला
चला निघते
आपण पुन्हा भेटुयात...